१३
ओळखी तयांसी होय एका भावे । दुसरिया देवे न पविजे ॥१॥
न पविजे कदा उन्मत्त जालिया । डंबु तोचि वाया नागवण ॥२॥
वनवास देवाकारणे एकांत । करावी ही व्रत तपे याग॥३॥
व्रत याग यांसी फळली बहुते । होतीया संचिते गौळियांची ॥४॥
यांसी देवे तारियेले न कळता । मागील अनंता ठावे होते ॥५॥
होते ते द्यावया आला नारायण । मायबापा ऋण गौळियांचे ॥६॥
गौळियांचे सुख दुर्लभ आणिकां । नाही ब्रम्हादिकां तुका म्हणे ॥७॥
४५२० पृ ७४९(शासकीय), ३८२१ पृ ६६३(शिरवळकर)