|
२१
संचित उत्तम भूमि कसूनिया । जाऊ नेणे वाया परि त्याचे ॥१॥
त्याचिया पिकासि आलिया घुमरी । आल्या गाईवरी आणिक गाई ॥२॥
गाई दवडुनि घालिती बाहेरी । तव म्हणे हरि बांधा त्याही ॥३॥
त्याही तुम्ही बांधा तुमच्या सारिख्या । भोवंडा पारिख्या
वाडयातुनि ॥४॥
पारिख्या न येती कोणाचिया घरा । सूत्रधारी खरा नारायण ॥५॥
नारायण नांदे जयाचिये ठायी । सहज तेथे नाही घालमेली ॥६॥
मेली ही शाहाणी करिता सायास । नाही सुखलेश तुका म्हणे ॥७॥
४५२८ पृ ७५३ (शासकीय), ३८२९ पृ ६६७ (शिरवळकर)
|
