१००
मना वाटे तैसी बोलिलो वचने । केली धिटपणे सलगी देवा ॥१॥
वाणी नाही शुध्द याति एक ठाव । भक्‍ति नेणे भाव नाही मनी ॥२॥
नाही जाले ज्ञान पाहिले अक्षर । मानी जैसे थोर थोरी नाही ॥३॥
नाही मनी लाज धरिली आशंका । नाही भ्यालो लोका चतुरांसी ॥४॥
चतुरांच्या राया मी तुझे अंकित । जालो शरणागत देवदेवा ॥५॥
देवा आता करी सरतीही वचने । तुझ्या कृपादाने बोलिलो ती ॥६॥
तुझे देणे तुझ्या समर्पूनि पायी । जालो उतरायी पांडुरंगा ॥७॥
रंकाहुनि रंक दास मी दासांचे । सामर्थ्य हे कैचे बोलावया ॥८॥
बोलावया पुरे वाचा माझी कायी। तुका म्हणे पायी ठाव द्यावा ॥९॥
४६०६ पृ ७७५ (शासकीय), ३९०८ पृ ६९२ (शिरवळकर)