२३
तया सवे करी काला दही भात । सिदोऱ्या अनंत मेळवुनी ॥१॥
मेळवुनी अवघियांचे एके ठायी । मागे पुढे काही उरो नेदी ॥२॥
नेदी चोरी करू जाणे अंतरीचे । आपले ही साचे द्यावे तेथे॥३॥
द्यावा दही भात आपले प्रकार । तयाचा वेव्हार सांडवावा ॥४॥
वाटी सकळांसि हाते आपुलिया । जैसे मागे तया तैसे द्यावे ॥५॥
द्यावे सांभाळुनी सम तुकभावे । आपण हि खावे त्यांचे तुक ॥६॥
तुक सकळांचे गोविंदाचे हाती । कोण कोणे गति भला बुरा ॥७॥
राखे त्यासि तैसे आपलाल्या भावे । विचारुनि द्यावे जैसे तैसे ॥८॥
तैसे सुख नाही वैकुंठीच्या लोका । ते दिले भाविका गोपाळांसि ॥९॥
गोपाळांचे मुखी देउनी कवळ । घास माखे लाळ खाय त्या ची ॥१०॥
त्यांचिये मुखी चे काढूनिया घास। झोंबता हातास खाय बळे ॥११॥
बळे जयाचिया ठेंगणे सकळ । तयाते गोपाळ पाडितील ॥१२॥
पाठी उचलूनि वाहातील खांदी । नाचतील मांदी मेळवुनी ॥१३॥
मांदी मेळवुनी धणी दिली आम्हा । तुका म्हणे जमा केल्या गाई ॥१४॥
४५३० पृ ७५४ (शासकीय), ३८३१ पृ ६६८ (शिरवळकर)