२४
केला पुढे हरि अस्तमाना दिसा । मागे त्यासरिसे थाट चाले ॥१॥
थाट चाले गाई गोपाळांची धूम । पुढे कृष्ण राम तया सोयी ॥२॥
सोयी लागलिया तयांची अनंती । न बोलविता येती मागे तया ॥३॥
तयांचिये चित्ती बैसला अनंत । घेती नित्य नित्य ते चि सुख ॥४॥
सुख नाही कोणा हरिच्या वियोगे । तुका म्हणे जुगे घडी जाय ॥५॥
४५३१ पृ ७५४ (शासकीय), ३८३२ पृ ६६९ (शिरवळकर)