२९
भाव दावी शुध्द देखोनिया चित्त । आपल्या अंकित निजदासा ॥१॥
सांगे गोपाळांसी काय पुण्य होते । वा चलो जळते आगी हाती ॥२॥
आजि आम्हा येथे राखियेले देवे । नाही तरी जीवे न वंचतो ॥३॥
न वंचत्या गाई जळतो सकळे । पूर्वपुण्यबळे वाचविले ॥४॥
पूर्वपुण्य होते तुमचिये गांठी । बोले जगजेठी गोपाळांसी ॥५॥
गोपाळांसी म्हणे वैकुंठनायक । भले तुम्ही एक पुण्यवंत ॥६॥
करी तुका म्हणे करवी आपण । द्यावे थोरपण सेवकांसी ॥७॥
४५३६ पृ ७५६ (शासकीय), ३८३७ पृ ६७० (शिरवळकर)