३३
काय आता यासि म्हणावे लेकरू । जगाचा हा गुरु मायबाप ॥१॥
माया याची यासि राहिली व्यापून । कळो नये क्षण एक होता ॥२॥
क्षण एक होता विसरली त्यासी । माझे माझे ऐसे करी बाळा ॥३॥
करी कवतुक कळो नेदी कोणा । योजूनि कारणा ते चि खेळे ॥४॥
ते सुख लुटिले घरिचिया घरी । तुका म्हणे परी आपुलाल्या ॥५॥
४५४० पृ ७५७ (शासकीय), ३८४१ पृ ६७२ (शिरवळकर)