३२
खेळीमेळी आले घरा गोपीनाथ । गोपाळा सहित मातेपाशी ॥१॥
मातेपाशी एक नवल सांगती । जाली तैसी ख्याती वोणव्याची ॥२॥
ओवाळिले तिने करूनि आरती । पुसे दसवंती गोपाळांसी ॥३॥
पुसे पडताळुनी मागुती मागुती । गोपाळ सांगती कवतुक ॥४॥
कवतुक कानी आइकता त्याचे । बोलता ये वाचे वीट नये ॥५॥
नयन गुंतले श्रीमुख पाहता । न साहे लवता आड पाते ॥६॥
तेव्हा कवतुक कळो आले काही । हळुहळु दोही मायबापां ॥७॥
हळुहळु त्यांचे पुण्य जाले वाड । वारले हे जाड तिमिराचे ॥८॥
तिमिर हे तेथे राहो शके कैसे । जालिया प्रकाशे गोविंदाच्या ॥९॥
दावी तुका म्हणे देव ज्या आपणा । पालटे ते क्षणामाजी एका ॥१०॥
४५३८ पृ ७५६ (शासकीय), ३८३९ पृ ६७१ (शिरवळकर)