५०
नारायण आले निजमंदिरासि । जाले या लोकांसी बहुडविले ॥१॥
बहुडविले बहु केले समाधान । विसरू तो क्षण नका माझा ॥२॥
मात सांगितली सकळ वृत्तांत । केले दंडवत सकळांनी ॥३॥
सकळा भातुके वाटिल्या साखरा । आपलाल्या घरा लोक गेले ॥४॥
लोक गेले कामा गाईपे गोपाळ । वारली सकळ लोभापाठी ॥५॥
लोभ दावुनिया आपला विसर । पाडितो कुमर धनआशा ॥६॥
आशेचे बांधले तुका म्हणे जन । काय नारायण ऐसा जाणे ॥७॥
४५५७ पृ ७६३ (शासकीय), ३८५८ पृ ६७९ (शिरवळकर)