८१
जीवभाव त्याचा गेला अभिमान । म्हणऊनि जन हासे कंसा ॥१॥
सावध करिता नये देहावरी । देखोनिया दुरी पळे जन ॥२॥
जन वन हरि जालासे आपण । मग हे लोचन झाकियेले॥३॥
झाकुनि लोचन मौन्ये चि राहिला । नाही आता बोलायाचे काम ॥४॥
बोलायासि दुजे नाही हे उरले । जन कृष्ण जाले स्वये रूप ॥५॥
रूप पालटले गुण नाम याती । तुका म्हणे भूती देव जाला ॥६॥
४५८७ पृ ७७१ (शासकीय), ३८८९ पृ ६८७ (शिरवळकर)