८९
वास नारायणे केला मथुरेसी । वधूनि दुष्टांसी तये ठायी ॥१॥
ठायी पितियाचे मानी उग्रसेना । प्रतिपाळ जनांसहित लोका ॥२॥
लोका दुःख नाही मागील आठव । देखियेला देव दृष्टी त्यांनी ॥३॥
देखोनिया देवा विसरली कंसा । ठावा नाही ऐसा होता येथे ॥४॥
येथे दुजा कोणी नाही कृष्णाविणे । ऐसे वाटे मने काया वाचा ॥५॥
काया वाचा मन कृष्णी रत जाले । सकळा लागले कृष्णध्यान ॥६॥
ध्यान गोविंदाचे लागले या लोका । निर्भर हे तुका म्हणे चित्ती॥७॥
४५९५ पृ ७७२ (शासकीय), ३८९७ पृ ६८९ (शिरवळकर)