एक प्रेम गुपीत आयकता जगजेठी । आयकल्ल्यो गजाली सांगतालो ॥१॥

 एक मृग दोन पाडसां सयतु । आनंदान चरतालीं वनातु ॥२॥

अवचित थंय पावलो पारधी । घेवनु आयलो दोन सुणीं ॥३॥

 एकेकडे ताणे दवल्लीं सुण्याक । एकेकडे लायलें जाळ ॥४॥

 एकेकडे ताणे पेटयलो वणवो । आपूण मात रावलो एकेकडे ॥५॥

 रेवडावलीं पाडसां चोंवशींनु । स्मरूं लागलीं नाम तुजे ॥६॥
रामा कृष्णा हरी गोविंदा केशवा । देवाच्या देवा पाव आतां ॥७॥
कोण राखत आतां अश्या संकटीं । बापा जगजेठी तुजेविणे ॥८॥

 आयकून तुवें तांचो उलो । कृपेस्त अंतस्कर्णान कळवळलो ॥९॥
आज्ञा त्या वेळार केली पावसाक । वेगीं उज्याक पालोवंचें ॥१०॥
सोश्या एका थंय उठोवन धांवडायलो । ताचे फाटसून गेली सुणी दोन ॥११॥

आयकून तुवें तांचो उलो । कृपेस्त अंतस्कर्णान कळवळलो ॥९॥
आज्ञा त्या वेळार केली पावसाक । वेगीं उज्याक पालोवंचें ॥१०॥
सोश्या एका थंय उठोवन धांवडायलो । ताचे फाटसून गेली सुणी दोन ॥११॥

हरणां अजापून वेगीं धांवलीं । गोविंदानु राखलीं देखुनु ॥१२॥
असो तूं कृपाळु देवा दयाळु । आपल्या भक्‍तांक लायता जीवु ॥१३॥
अशी तुजी किर्त जिवांकु आवडट्टा । रखुमाईच्या पती म्हण्टा तुका ॥१४॥