५७
देव त्या फावला गोपाळा । नाही तेथे कळा अभिमान ॥१॥
नाडली आपल्या आपणचि एके । संदेहदायके बहु फार ॥२॥
फार चाळविली नेदी कळो माव । देवाआदिदेव विश्वंभर ॥३॥
विश्वासावाचूनि कळो नये खरा । अभक्ता अधीरा जैसा तैसा ॥४॥
जैसा भाव तैसा जवळी त्या दुरी । तुका म्हणे हरि देतो घेतो ॥५॥
४५६४ पृ ७६५ (शासकीय), ३८६५ पृ ६८१ (शिरवळकर)