५८
तो या साच भावे न कळेचि इंद्रा । म्हणउनि धारा घाली मेघा ॥१॥
घाली धारा मेघ कडाडिला माथा । वरी अवचिता देखियेला ॥२॥
देखती पाऊस वोळला गोपाळ । भ्याले हे सकळ विचारिती ॥३॥
विचार पडला विसरले खेळ । अन्याय गोपाळ म्हणती केला ॥४॥
लागले से गोड न कळे ते काळी । भेणे वनमाळी आठविती ॥५॥
आता कायकैसा करावा विचार । गोधनासी थार आपणिया ॥६॥
यांचिया विचारे होणार ते काई । तुका म्हणे ठायी वेडावली ॥७॥
४५६५ पृ ७६५ (शासकीय), ३८६६ पृ ६८१ (शिरवळकर)