२
आहा आहा रे भाई । हे अन्नदानाचे छत्र ।
पव्हे घातली सर्वत्र । पंथी अवघे पंथ मात्र ।
इच्छाभोजनाचे आर्त पुरवावया ॥१॥
यावे त्याणे ते ते घ्यावे । न सरेसे केले सदाशिवे ।
पात्र शुध्द पाहिजे बरवे । मंगळ भावे सकळ हर म्हणा रे ॥२॥
नव्हे हे काही मोकळे। साक्षी चौघांचिया वेगळे ।
नेदी नाचो मताचिया बळे । अणु अणोरणीया आगळे ।
महदी महदा साक्षित्वे हर म्हणा रे ॥३॥
हे हरी नामाची आंबिली । जगा पोटभरी केली ।
विश्रांती कल्पतरूची साउली । सकळा वर्णा सेविता भली ।
म्हणा हर हर महादेव ॥४॥
तुका हरिदास तराळ । अवघे हाकारी सकळ ।
या रे वंदू शिखरातळ । चैत्र मास पर्वकाळ महादेवदर्शने ॥५॥

६७९ पृष्ठ १२८ (संताजी), ७१४ पृष्ठ १६२ (देहूकर सांप्रदायिक),
४५१ पृष्ठ ८५ ( शासकीय)

आहा रे भाई । नमो उदासीन जाले देहभावा। आळविती देवा तया नमो ॥१॥
नमो तीर्थपंथे चालती तयांसी । नमो येती त्यांसी बोळवित त्या ॥२॥
नमो तया माता पित्यांचे पाळण । नमो त्या वचन सत्य वदे ॥३॥
नमो तया संतवचनी विश्वास । नमो भावे दास गुरुचे त्या ॥४॥
नमो तया जाणे आणिकांचे सुखदुःख । राखे तान भूक तया नमो ॥५॥
नमो परोपकारी पुण्यवंता । नमो त्या दमित्या इंद्रियांसी ॥६॥
तुका म्हणे नमो हरिचिया दासा। तेथे सर्व इच्छा पुरलीसे ॥७॥

६८० पृष्ठ १२९ (संताजी), ७१६ पृष्ठ १६३ (देहूकर सांप्रदायिक),
४५२ पृ ८५ ( शासकीय)

आहा रे भाई । तयावरी माझी ब्रीदावळी । भ्रष्ट ये कळी क्रियाहीन ॥१॥
थुंका थुंका रे त्याच्या तोंडावरी । वाणिली ते थोरी दवडा वाया बाहेरी ॥ध्रु॥

बाइलेचा दास पित्रांस उदास । भीक भिकाऱ्यास नये दारा ॥२॥
थुंका थुंका रे त्याच्या तोंडावरी । वाणिली ते थोरी दवडा वाया बाहेरी ॥ध्रु॥

विद्याबळे वाद सागोनिया छळी । आणिकांसी फळी मांडोनिया ॥३॥
थुंका थुंका रे त्याच्या तोंडावरी । वाणिली ते थोरी दवडा वाया बाहेरी ॥ध्रु॥

गाविचिया देवानाही दंडवत । ब्राम्हण अतीत घडेचीना ॥४॥
थुंका थुंका रे त्याच्या तोंडावरी । वाणिली ते थोरी दवडा वाया बाहेरी ॥ध्रु॥

सदा सर्वकाळ करी संताची निंदा । स्वप्नी ही गोविंदा आठवीना ॥५॥
थुंका थुंका रे त्याच्या तोडावरी । वाणिली ते थोरी दवडा वाया बाहेरी ॥ध्रु॥

खासेमधी धन पोटासी बंधन । नेणे ऐसा दानधर्म काही ॥६॥
थुंका थुंका रे त्याच्या तोडावरी । वाणिली ते थोरी दवडा वाया बाहेरी ॥ध्रु॥

तुका म्हणे नटे दावुनीया सोंग । लवो नेदी अंग भक्तिभावे ॥७॥
थुंका थुंका रे त्याच्या तोडावरी । वाणिली ते थोरी दवडा वाया बाहेरी ॥ध्रु॥

६८१ पृष्ठ १२९ (संताजी), ७१७ पृष्ठ १६४ (देहूकर सांप्रदायिक),
४५३ पृष्ठ ८६ (शासकीय)

आहा रे भाई । गंगा नव्हे जळ । वृक्ष नव्हे वड पिंपळ ।
तुळसी रुद्राक्ष नव्हे माळ । श्रेष्ठ तनु देवाच्या त्या ॥१॥
नदी समुद्र नव्हे पै गा । पाषाण म्हणो नये लिंगा ।
संत नव्हेती जगा । मानसां सारिखे ते काही ॥२॥
काठी नव्हे वेतू । अन्न म्हणो नये सातू ।
राम राम हे मातू । नये ती शब्द म्हणो हे ॥३॥
चंद्र सूर्य नव्हे तारांगणे । मेरु तो नव्हे पर्वता समान ।
शेष वासुकी नव्हे सर्प जाण । विखाराच्या सारिखे ॥४॥
गरुड नव्हे पाखरू । ढोर नव्हे नंदिकेश्वरू ।
झाड नव्हे कल्पतरू । कामधेनु गाय न म्हणावी ॥५॥