तुंहिंजी इन
अजीब लीला खे डि॒सी
उहे हरण डा॒ढो ख़ुशि थी
विया ऐं पोइ उतां
सलामतीअ सां हलिया
विया
इहो चवंदे त भग॒वान
ई असां खे बचायो
आहे. (१२)
हे देव, अहिड़ो
तूं बेहदि किर्पालू
आहीं.
तूं पंहिंजनि
प्यारनि भक्तनि
ते अहिड़ी
ई महिर कंदो रहंदो
आहीं. (१३)
संतु तुकाराम
चवे थो त हे भग॒वान,
तुंहिंजी अहिड़ी
कीर्ती(नामूसु)
मूंखे डा॒ढी वणे
थी.
हे रखुमाईअ जा
पती विठ्ठल, मुंहिंजी
बि रख्या कयो. (१४)
|